„საბჭოთა პერიოდში, ე.წ. აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკა, ადამიანის უფლებების თვალსაზრისით, რა მახინჯ საზოგადოებას წარმოადგენდა, 17 პროცენტიანი აფხაზური ეთნოსი, რესპუბლიკის სხვა ეთნოსებთან შედარებით, ერთგვარი პრივილეგირებული კასტა იყო და უმაღლეს საბჭოში, აღმასრულებელ ხელისუფლებაში სამეურნეო თანამდებობებზე და ასე შემდეგ, ხელოვნური უმრავლესობა გააჩნდა", - წერს საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის ყოფილი მოადგილე ნიკა ვაშაკიძე "iveria.biz"-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში „აფხაზეთის პრობლემის მოგვარების ფორმულის შესახებ"
ვაშაკიძე განმარტავს, რომ ერთი ეთნოსის პრივილეგირებულობის პრინციპზე იყო აწყობილი ავტონომიური რესპუბლიკის განათლებისა და კულტურის სფეროს მართვაც.
„ასეთი მახინჯი სისტემა, ბუნებრივია, აფხაზური ეთნოსისა და ასევე, მთელი აფხაზეთის საზოგადოების ცნობიერების სერიოზულ დეფორმირებას ახდენდა და უქმნიდა ნოყიერ ნიადაგს იმ ეთნიკურ სიძულვილს, რომელმაც ასეთი საშინელი როლი ითამაშა უშუალოდ ომის დროს, როცა უდანაშაულო ქართველები მხოლოდ ეთნიკური ნიშნით უმოწყალოდ დახოცეს და მასობრივად გაყარეს თავიანთი საცხოვრებელი ადგილებიდან", - აღნიშნავს ავტორი და დასძენს, - „ერთ-ერთი მთავარი საშინელება აქ ისაა, რომ „პრივილეგირებული ეთნოსის" იდეოლოგია მყარად გაჯდა აფხაზების ფსიქიკაში და ისინი ამ არანორმალურობას აღიქვამდნენ და აღიქვამენ ბუნებრივ, ერთადერთ სწორ და თავისთავად გასაგებ რეალობად.
ავტორი აკონკრეტებს, რომ ამ თვალსაზრისით, თვისობრივად დღევანდელ აფხაზეთშიც არაფერი შეცვლილა. აფხაზეთი ეთნიკურად გაწმენდილია ქართველებისგან, რომლებიც რადიკალურად შემცირებული რაოდენობით, უკიდურესად შეზღუდული უფლებებით, ქართველთა გეტოდ გადაქცეულ გალის რაიონში არიან მოყუჩებულნი, ხოლო მთლიანად აფხაზეთში კი გამეფებულ მდგომარეობაში „პრივილეგირებული ეთნოსის" სტატუსის მქონე აფხაზები იმყოფებიან.
„თავად განსაჯეთ: დღევანდელ აფხაზეთში სომხების რაოდენობა აფხაზებისას არ ჩამოუვარდება, ზოგიერთი მონაცემებით აღემატება კიდეც, ქართველები, მცირე ჩამორჩენით, რაოდენობრივად მესამე ეთნიკურ ჯგუფს წარმოადგენენ, შემდეგ მოდის არც თუ მცირე რუსული დიასპორა და უკრაინელები, ბერძნები, ესტონელები, ბელორუსები, ბულგარელები და სხვა. ამ ეთნიკური სურათის ფონზე აფხაზეთის ე.წ. პარლამენტში ორი-სამი კაცის გარდა, დეპუტატები მხოლოდ აფხაზური ეთნოსის წარმომადგენლები არიან. ანალოგიური სურათია სხვა ე.წ. სახელისუფლებო სტრუქტურებში. ბუნებრივია, ეთნიკურ აფხაზებს ხელში აქვთ ჩაგდებული აფხაზეთში არსებული უძრავი ქონების ლომის წილი, მათ შორის, რა თქმა უნდა, დახოცილი და გაძევებული ქართველების უკანონოდ მითვისებული ქონება", - წერს ვაშაკიძე.
ავტორი ყურადღებას ამახვილებს ავხაზეთში მოქმედი კონსტიტიციაზე და აღნიშნავს, „ადამიანის უფლებების ფეხქვეშ გათელვის ამ სამარცხვინო სურათს „ღირსეულად" აგვირგვინებს აფხაზეთის ე.წ. „კონსტიტუციის" 49-ე მუხლი, რომელშიც შავით თეთრზე წერია, რომ აფხაზეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტი შეიძლება იყოს მხოლოდ „აფხაზური ეროვნების პირი".