დღეს ვასო აბაშიძის დაბადების დღეა. ვასო აბაშიძე სწავლობდა ჯერ თბილისის, მერე ქუთაისის გიმნაზიაში, რომლის დამთავრების შემდეგ მასწავლებლობდა ქუთაისში (1872–1877), შუშასა და ყაზახში (აზერბაიჯანი, 1877–1879). გიმნაზიაში სწავლის დროს მონაწილეობდა საოჯახო წარმოდგენებში (ალექსანდრე სუმბათაშვილსა და ვლადიმერ ნემიროვიჩ–დანჩეკოსთან ერთად), შემდეგ — ქუთაისის სცენისმოყვარეთა სპექტაკლებში, 1879-იდან კი, როცა მუდმივი ქართული თეატრი აღადგინეს, პროფესიული მსახიობი გახდა.
აბაშიძე ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის გამოჩენილ მოღვაწეთა წრეში იზრდებოდა და აგრეთვე ეზიარა რევოლუციურ-დემოკრატიულ იდეებს. ხშირად გამოდიოდა დაბებისა და სოფლების, მუშათა სახალხო თეატრების სცენაზე; მისი აზრით, მსახიობი მოწინავე საზოგადოების იდეების გამომხატველი უნდა ყოფილიყო, თეატრს კი რეალიზმისა და „განცდის ხელოვნების" გზით ევლო (იხილეთ მისი სტატია „მოკლე ცნობები დრამატული ხელოვნების შესახებ", გაზეთ „ივერია", 1894, NN 171,172).
აბაშიძე სცენიდან ამხელდა მის დროინდელ საზოგადოებას, მის გახრწნილებას და ფარისევლობას. შექმნა მრავალი კოლორიტული სახე: კუმუხტი, ტრდატოვი, დაბაღოვი (გიორგი ერისთავის „დავა", „გაყრა", „ძუნწი"), გეურქა (ზურაბ ანტონოვის„მზის დაბნელება საქართველოში"), ავეტიკა, აკოფა, მაზუთიანი, გასპარა, ოსეფა, გრიქულა (ავქსენტი ცაგარელის, „რაც გინახავს, ვეღარ ნახავ!", „ხანუმა", „ციმბირელი", „ბაიყუში", „მათიკო", „ჭკუისა მჭირს"), საქო (იოსებ გედევანიშვილის„მსხვერპლი"), ზიმზიმოვი, ისაია (გაბრიელ სუნდუკიანის „პეპო", „ხათაბალა"), ბესო (ალექსანდრე სუმბათაშვილ-იუჟინი „ღალატი"), გრზშნევსკი (რამიშვილის „მეზობლები"). კლასიკური რეპერტუარიდან განასახიერა ფამუსოვის (ალექსანდრე გრიბოედოვის „ვაი ჭკუისაგან"), ხლესტაკოვის, გოროდნიჩის (ნიკოლოზ გოგოლის „რევიზორი"), ბელოგუბოვის, შმაგის (ალექსანდრე ოსტროვსკის „შემოსავლიანი ადგილი", „უდანაშაულო დამნაშავენი"), სკაპენისა და ორგონის (მოლიერის „სკაპენის ოინები", „ტარტიუფი"), ფიგაროს (ბომარშეს„სევილიელი დალაქი") და სხვა როლები.
მონაწილეობდა ოპერეტებში: ლეკოკის „რაინდი უშიშარი და გულმართალი" (ლარგი), ჰაჯიბეკოვის „არშინ-მალ-ალან" (ასკარი) და სხვა. ეწეოდა რეჟისორულ მოღვაწეობას. დაწერა რამდენიმე პოესა, თარგმნა და გადმოაკეთა მრავალი კომედია, ვოდევილები და ოპერეტა. 1885 წელს დააარსა გაზეთი „თეატრი". შეადგინა და გამოსცა პიესათა და საესტრადო მასალათა კრებულები („ჩანგი", თბილისი, 1888, 1892; ოზურგეთი, 1892; ფოთი, 1893; ბათუმი, 1900).
აბაშიძის სახელი მიკუთვნებული აქვს თბილისის მუსიკალური კომედიის თეატრს.
