შემექმნა შთაბეჭდილება, რომ რუსეთთან ომზე მსჯელობას ყოველ წელს "სუფთა" ფურცლიდან ვიწყებთ, - წერს საქართველოს საგარეო საქმეთა ექს-მინისტრი გრიგილ ვაშაძე iveria.biz-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში "რუსეთ-საქართველოს ომი და ეროვნული მეხსიერების თავისებურება".
„შემექმნა შთაბეჭდილება, რომ რუსეთთან ომზე მსჯელობას ყოველ წელს "სუფთა" ფურცლიდან ვიწყებთ: ისე, თითქოს, რუსეთის მიერ ჩადენილი კრიმინალური ქმედებები, ვთქვათ, 1993 წელს, 2008 წელთან არაფერ შუაშია; თითქოს 1996 ან 2002 წელს აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი ოკუპირებული არ ყოფილა ან ასობით ათას საქართველოს მოქალაქეს არ ჰქონდა წართმეული უფლება, ეცხოვრა საკუთარ სამშობლოში", - წერს ვაშაძი.
ექს-მინიტრი აღნიშნავს, რომ 1 ოქტომბრის შემდეგ ისევ ამოტივტივდნენ "პოლიტიკოსები", რომლებიც რუსეთთან ურთიერთობის გაფიჭების ათვლის წერტილად 2003 წელს ასახელებენ.
„1 ოქტომბრის შემდეგ ისევ ამოტივტივდნენ "პოლიტიკოსები", ვინც გვიყვება, როგორ დაიღუპა 2003 წლის შემდეგ თითქმის უკვე დალაგებული ურთიერთობა რუსეთთან, როგორ "დაიწყო საქართველომ ომი 2008 წელს" და რა "ოქროს ხანა" ელოდება ჩვენ სამშობლოს, თუ მომავალს "ერთმორწმუნე" რუსეთს დაუკავშირებს. საქართველოს მთავრობამ უკვე იმის თქმაც მოახერხა, რომ თურმე "რუსეთი კონფლიქტის მხარე არ არის". მოკლედ, ისე გამოდის, რომ 2003 წლამდე საქართველო-რუსეთის ურთიერთობები სამაგალითო იყო და გაეროს წევრი ყველა ქვეყანა ცრემლად იღვრებოდა ჩვენი ტკბილი მეზობლობის შემყურე", - წერს ავტორი.
შემდეგ ავტორი საკმაოდ ვრცელ სტატიაში ქონოლოგიურად აღწერს რუსეთ საქართველოს ურთიერთობებს 1999 წლიდან, „როდესაც რუსეთში პუტინის ერთმმართველობა დაიწყო".
გრიგილ ვაშაძე, საკმაოდ სკურპულოზურად გადმოსცემს 199 წლიდან ორი ქვეყნის ურთიერთობებში განვითარებულ საკვანძიო მომენტებს.
სტატიის პირველი ნაწილი 2008 წლის 7 აგვისტოს 23:50 საათის ქრონოლოგიით სრულდება.
