"დღეს ქართველი კაცი ბედნიერი შეხვდა მზის ამოსვლას... კიდევ ერთხელ... ო, რა უსაზღვროა რომანტიზმზე დაფუძნებული ჩვენი ოპტიმიზმი... ფრთხილად, გველეშაპი ჯერ ცოცხალია, ყოველდღიურ მსხვერპლს ელოდება ჩვენგან - სისხლი სწყურია, როგორც ყოველთვის... ის ადამიანები კი, გუშინ რომ ერთგულად ემსახურებოდა ამ ურჩხულს, დღეს ბედნიერი ღიმილით გვილოცავენ და მერე სადღაც კუთხეში, ჩუმად თავს იმართლებენ: რა ვქნა, ცოლ-შვილი, სამსახური, ხელფასი, პრემიები, ტელევიზია - და გეცოდება ეს უბედური, და პატიობ: ქართველი ხარ და აბა რას იზამ... და მახსენდება ჩემი სპექტაკლი"დრაკონი" - ახალგაზრდა ჯაშუშს ეკითხება გმირი:
- რა მოხდა ისეთი, რომ ახალგაზრდა კაცმა ჯაშუშობა მოინდომე?..
- რა გვექნა, ასე გვზრდიდნენ, ასე გვასწავლიდნენ სკოლაში.
- მერე? ხუთებზე რატომ სწავლობდი?.. ფრიადოსნობა რად მოისურვე?
ეს ხუთოსანი მარიონეტები პარლამენტში ჩაჯდებიან და ერი ისევ მყრალ ჭაობაში ამოყობს თავს... ფრთხილად!.. ფრთხილად! "ჯერ კიდევ ყრის ნაყოფს დამპალი საშო..."(ბრეჰტი)", - აღნიშნავს რობერტ სტურუა.