რუსეთის პრემიერ-მინისტრი ვლადიმერ პუტინი 2012 და 2017 წლებში პრეზიდენტად იყრის კენჭს. ასეთი დასკვნა გააკეთეს პოლიტოლოგებმა პრემიერთან "ვალდაის" კლუბში გამართული შეხვედრის შემდეგ.
კარნეგის ცენტრის წარმომადგენელი ნიკოლაი პეტროვი აცხადებს, რომ პუტინის გაპრეზიდენტების პირობებში ქვეყანაში მართვის სისტემა შეიცვლება და პოლიტიკურ ცხოვრებაში კონკურენცია დაბრუნდება.
იგი მიიჩნევს, რომ კრიზისის მძიმე შედეგებმა ნათლად აჩვენა "ამჟამინდელი პოლიტიკური წყობის უკიდურესი არაეფექტურობა". პუტინის მიერ 10 წლის განმავლობაში აშენებულმა სისტემამ ვერ შეძლო პრობლემების გამკლავება, რომელიც ქვეყანას ბოლო ორი წლის განმავლობაში აწუხებს.
"ამავე დროს არაეფექტური აღმოჩნდა ქვეყნის ხელისუფლების ვერტიკალის სქემა. როგორადაც არ უნდა სურდეს ეს პუტინს, მას მოუწევს მოსახლეობის ყველა ფენისთვის ანგარიშის გაწევა, რაც ნიშნავს, რომ პოლიტიკაში კონკურენციის დამკვიდრება იქნება სავალდებულო", _ აცხადებს პეტროვი.
ექსპერტი ოლგა კრიშტანოვსკაია დარწმუნებულია, რომ თუ პუტინი 2012 წელს ხელისუფლებაში პრეზიდენტის რანგში გადმოვა, მაშინ საზოგადოება "ლიბერალურ პუტინს" ნახავს.
"ის არ მიანიჭებს დიდ როლს ძალოვნებს, როგორც ეს ბოლო 10 წლის განმავლობაში ხდებოდა. როდესაც ის 2000 წელს მოვიდა ხელისუფლებაში მას აუცილებლად სჭირდებოდა ქვეყნის გადარჩენა. ახლა კი საჭიროა სტაბილურობა. რუსეთს რეფორმები სჭირდება", - აცხადებს ექსპერტი.
პარალელურად ანალიტიკოსები აცხადებენ, რომ პუტინს გარკვეულწილად მოუწევს ქვეყანაში "ედინაია როსიას" მონოპოლიის შეკვეცა, თუმცა სათუოა, რომ ის გუბერნატორების პირდაპირ არჩევნებზე წავიდეს.
ექსპერტები ასევე აცხადებენ, რომ პუტინის გაპრეზიდენტებას დაემთხვევა ის პერიოდი, როდესაც ევროპა რეალურად შეეცდება რუსეთის ენერგოდამოკიდებულებისგან თავი დაიხსნას, რაც მისთვის საკმაოდ არასასიამოვნო მდგომარეობას შექმნის.
ამ ფონზე, ანალიტიკოსები მიიჩნევენ, რომ პუტინი დაუბრუნდება თავის ადრინდელ მეთოდს _ "დასავლეთის თვალში რუსეთს მტრის ხატად წარმოჩენას".
"ფულადი ნაკადი ნახშირწყლების გაყიდვიდან მნიშვნელოვნად შემცირდება და პუტინს ქვეყნის ეკონომკური პრობლემების ჩამოკიდება საგარეო მტრებზე მოუწევს", - აცხადებს სტრატეგიული შეფასების ინსტიტუტის პრეზიდენტი ალექსანდრ კონოვალოვი.
მისი თქმით, შეიქმნება საკმაოდ პარადოქსალური სიტუაცია, როდესაც პუტინი ერთი მხრივ გააგრძელებს "საგარეო საფრთხის" გამოყენებას, მეორე მხრივ კი "ჩვენ გავხდებით დასავლეთისადმი მოულოდნელი სიყვარულის გამოვლინების მოწმეები. პუტინს ხომ კარგად ესმის, რომ დასავლური ტექნოლოგიების, კრედიტების, დახმარებისა და ინვესტიციების გარეშე ჩვენ ვერ გავძლებთ".
