კანცეროგენ აფლატოქსინის გამო „მკვლელ თხილად“ მონათლული თხილი მომაკვდინებელი არ არის და იგივე ნივთიერება სხვა ქვეყნებში წარმოებულ თხილშიც არის დაფიქსირებული. თხილისა და გამომშრალი ხილის საერთაშორისო გაერთიანების სამეცნიერო და სამთავრობო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარე ჯუზეპე ქალქანი „ჯი-ეიჩ-ენთან“ საუბარში აცხადებს, რომ თხილთან დაკავშირებით ქართულ მედიაში ატეხილი აჟიოტაჟი უფრო ინფორმაციის ნაკლებობას უკავშირდება და საუბარი იმაზე, რომ თხილი მკვლელია და აფლატოქსინებით ვინმე დაიღუპება, უადგილო და ზედმეტია.
„ევროკომისია და მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაცია სწავლობენ თუ რა არის აფლატოქსინების მაქსიმალური დასაშვები ზღვარი. ეს ნორმები როგორც წესი არისდაახლოებით 100-ჯერ უფრო ნაკლები ვიდრე მომაკვდინებელი დოზა. მე 20 წელი აფლატოქსინების საკითხებზე მეცნიერულად ვმუშაობდი და კოდექსალიმენტარიუსით, რომელიც არის ყველაზე მაღალი დონე ჯანდაცვის მხრივ ტოქსინების განსაზრისთვის და იმავე დრო სხვა სახის რეგულაციების -20 მიკროგრამი აფლატოქსინის 1 კგ-ზე აღიარებულ იქნა როგორც უსაფრთხო ნორმა ადამიანის ჯანმრთელობისათვის. ევროკავშირმა ეს დონე ჩამოწია 5 მიკროგრამამდე და ამით გადაიზღვია თავი“, - აცხადებს „ჯი-ეიჩ-ენთან“ საუბარში ჯუზეპე ქალქანი.
თხილისა და გამომშრალი ხილის საერთაშორისო გაერთიანების წარმომადგენელი თხილში აფლატოქსინის დოზის შემცირების ბერკეტებზეც საუბრობს და აცხადებს, რომ ამ კონცეროგენის შემცირება თხილში მისი შენახვის პირობების დაცვას უკავშირდება.
„ფერმერებს ვურჩევდი, რომ სუფთად შეინახონ თავიანთი პლანტაციები, თხილთან არ მივიდნენ მავნებლები და არ მოხდეს სპორების გადატანა, რომელიც აფლატოქსინების გამომწვევია. ეს ეხება არამხოლოდ თხილს არამედ სხვა პროდუქტებსაც. მაგალითად ესეთია ლეღვი, რომელსაც ახასიათებს აფლატოქსინები. მოსავლის აღების შემდეგ მნიშვნელოვანი საკითხია, რომ სწრაფად მოხდეს მისი გაშრობა, 48 საათში.
დღეისათვის ყველა ტექნიკური საშუალება არსებობს იმისათვის, რომ მოხდეს სწორი შრობა. დღეს საქართველოს სოფლის მეურნეობის მინისტრთან მქონდა შეხვედრა, სადაც მინისტრმა დაადასტურა, რომ ის მიმართულება რომელიც აღებულია ამ სექტორის და ზოგადად თხილის შრობის გაუმჯობესებისათვის, ითვალისწინებს კომპანიებისათვის თუ კერძო პირებისათვის გრანტების გამოყოფას. რითაც ხელი შეეწყობა ქართული თხილის ხარისხის გაუმჯობესებას. თხილში აფლატოქსინები არის და ყოველთვისაც იქნება, მაგრამ მინიმუმზე რომ დავიდეს ამისათვის საჭიროა საშრობების მოწყობა. იტალიაში, საფრანგეთსა და ესპანეთში თხილს უმალვე აშრობენ. კალიფორნიაშიც სწრაფად ხდება მისი შრობა. ეს პროცესი უფრო მიღწევადია საქართველოში, მით უფრო რომ ქვეყანაში უფრო ხელასაყრელი კლიმატური პირობებია ამისათვის. ერთადერთი რაც არის გასაკეთებლი ეს არის ის, რომ ფერმერების უფრო მეტად გაერთიანება მოხდეს, ეს იქნება კოოპერატივების სისტემა თუ სხვა. მნიშვნელოვანია ისინი ინფორმაციულად იყვნენ უზრუნველყოფილი და მოსავლის აღებისთანავე დროულად გააშრონ თხილი.
აფლატოქსინების მხრივ იგივე რისკია ყველა წარმომავლობის თხილში. ქართულ თხილში აფლატოქსინების რაიმე საგანგაშო დონე არ არის. მე საკმაოდ მშვიდად ვგრძნობ თავს, რადგანაც ვხედავ თუ როგორ იხვეწება საქართველოში თხილის წარმოება. უნდა იცოდეთ, რომ ისეთი დიდი ჯგუფები როგორებიცაა „ნესტლე“, „ფერერო“ და სხვა ყოველწელს ზრდიან პროდუქციის წარმოებას, რომელშიც გამოიყენება თხილი. თხილს, რომ რაიმე რისკი ქონდეთ ცხადია ეს კომპანიები ესეთ ნაბიჯებს არ გადადგამდნენ. ქართული თხილი კი მოგეხსენებათ ერთ-ერთი ფართოდმოხმარებადი პროდუქტია ამ ინდუსტრიაში“, - განმარტავს თხილისა და გამომშრალი ხილის საერთაშორისო გაერთიანების სამეცნიერო და სამთავრობო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარე ჯუზეპე ქალქანი.
ქალქინი მიიჩნევს, რომ ქართული თხილი ერთ-ერთი პროდუქტია, რომელსაც აქვს დიდი შანი, რომ საქართველომ მისი ექსპორტი გაზარდოს.
„ის შენიშვნები რაც დღეს არსებობს, მათზე მუშაობა მიდის და ერთ დღეში ყველაფერის გამოსწორება არ ხდება. თურქეთის მაგალითზე ეს საკმაოდ გრძელხნიანი პროცესი იყო. საქართველო საკმაოდ სწრაფი ნაბიჯებით მიიწევს წინ“, - ამბობს ჯუზეპე ქალქანი.
