"ვის მოუვიდა თავში მცხეთის სტატუსს ლევილის სტატუსი გავუთანაბროთ და ლევილი და მცხეთა თანასწორუფლებიანი, პარტნიორი ქალაქები იყოს, როცა ლევილი ქალაქიც არ არის და მცხეთა „იუნესკოს“ ეგიდით დაცული საქართველოს ისტორიული დედაქალაქია",- განაცხადა დიასპორის საკითხთა კომიტეტის თავმჯდომარემ, ზვიად კვაჭანტირაძემ დღევანდელ სხდომაზე. იგი არ ეთანხმება მცხეთისა და ლევილის დაძმობილების შესახებ დასადებ მემორანდუმს.
„მთავრობას მივმართეთ, რომ ლევილის საბჭოში ჩვენი წარმომადგენელი ყოფილიყო, მაგრამ პასუხი ვერ მივიღეთ. ამ საკითხის არგუმენტი არ მოგვისმენია. თანამშრომლობა იმაში უნდა გამოიხატებოდეს, რომ საკანონმდებლო ორგანოებს შორის ფორმატებში მაქსიმალური ჩართულობა იყოს, რომელიც შექმნილია ამა თუ იმ საკითხზე.
ეს საბჭო ის ორგანოა, სადაც მთავრობამ შეიძლება საქართველოს პარლამენტის წევრი მიიწვიოს. მით უმეტეს, თუ დეპუტატის გამოცდილებას და პოტენციალს გავითვალისწინებთ. შეიძლება, ნაკლები ვიცოდე ლევილის სტატუსთან მიმართებაში, მაგრამ ლევილის მამული შემთხვევით არჩეული იყო ჩვენი ემიგრაციული მთავრობის მიერ, იქ იყო სარფიანი წინადადება და მამული შეისყიდეს.
მას სხვა ისტორიული დატვირთვა არ გააჩნია, ეს ბევრმა ადამიანმა იცის და მიკვირს, ვის მოუვიდა თავში მცხეთის სტატუსს ლევილის სტატუსი გავუთანაბროთ და ლევილი და მცხეთა თანასწორუფლებიანი, პარტნიორი ქალაქები იყოს, როცა ლევილი ქალაქიც არ არის და მცხეთა „იუნესკოს“ ეგიდით დაცული საქართველოს ისტორიული დედაქალაქია. მას არა მხოლოდ სახელმწიფოს ისტორიაში აქვს უდიდესი მნიშვნელობა, არამედ სულიერ ისტორიაშიც", - განაცხადა კვაჭანტირაძემ.
