"ფინალური აკორდი პარასკევს საქართველოში იყო, რასაც წინ სომხეთსა და აზერბაიჯანში ვიზიტი უძღოდა. ამ ტურნეს მიზანი, საფრანგეთის სომხურ დიასპორაში (ერევანში მისი გამოსვლის შემდეგ) მისი პოპულარობის გაზრდა არ იყო: ყველა ამ ქვეყნისთვის, განსაკუთრებით კი საქართველოსთვის ის შესანიშნავ შესაძლებლობად იქცა ა პუტინის რუსეთისთვის ის ზღვარი შეეხსენებინა, რომლის გადალახვაც არ ღირს", - წერს კოლომესი სტატიაში, რომლის ქართულ ვერსიასაც "ფორეინპრესი" აქვეყნებს.

სტატიის მიხედვით, თურქები და სომხები მრავალწლიანი ურთიერთმტრობის შემდეგ, რომლის მიზეზებიც თითქმის საუკუნის წინ (1915-1917 წწ) ოსმანეთის იმპერიის მიერ ჩადენილ მასობრივ მკვლელობებსა და დეპორტაციებშია, „მტკიცე მშვიდობის" გზას უნდა დაადგენ.

"როგორც პრეზიდენტმა განაცხადა, ორივე ერმა უნდა გადაფურცლოს სისხლითა და ცრემლებით დასვრილი სომხური გენოციდის გვერდი, როგორც ეს ფრანგებმა და გერმანელებმა გააკეთეს მეორე მსოფლიო ომის და ნაცისტური რეჟიმის საშინელებათა შემდეგ", - მიიჩნევს სტატიის ავტორი.

მისი აზრით, თბილისში საქართველოს დამოუკიდებლობის დადასტურება, ქვეყანაში, რომელიც მან 2008 წელს რუსეთისგან დაიცვა, იმის გამოვლინება იყო, რომ საფრანგეთი (მასთან ერთად კი, როგორც ჩვენ ვიმედოვნებთ, მთელი ევროპაც) ძველებურად უპირობოდ უჭერს მხარს სამშვიდობო შეთანხმების პირობებს, რომელსაც მოსკოვმა ხელი მოაწერა, მაგრამ დღემდე არღვევს.

"ამ დოკუმენტში მკაფიოდაა ხაზგასმული ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობა, რომლის ორი რეგიონი უკვე სამი წელია რაც რუსეთის პროტექტორატია: მან იქ 10 000 ჯარისკაცი განათავსა და ახალი სამხედრო ბაზები ააშენა", - ნათვამია სტატიაში.

გასულ კვირას გაზეთ „იზვესტიაში" ვლადიმერ პუტინმა აღწერა მასშტაბური გეოპოლიტიკური პროექტი, რომლის რეალიზაციასაც გეგმავს მას შემდეგ, რაც მომავალ წელს რუსეთის პრეზიდენტის თანამდებობაზე დაბრუნდება, რომელსაც მას დიმიტრი მედვედევი უნახავდა.

საუბარი, ეგრედწოდებული „ევრაზიის კავშირის" შექმნაზეა იმ ქვეყნებთან ერთად, რომლებიც ადრე საბჭოთა კავშირში შედიოდნენ. 2011 წლის ბოლოსთვის შეიძლება შეიქმნას ამ კავშირის საფუძველი ყაზახეთთან და ბელორუსთან. შემდეგ მას შეიძლება მიუერთდნენ ტაჯიკეთი და ყირგიზეთი. შემდეგ კი სომხეთი, უზბეკეთი და შესაძლოა საქართველოც...

"ანუ ის სამი ქვეყანა, რომლებსაც ახლახანს სარკოზი სტუმრობდა. იმავდროულად, პუტინი აზუსტებს, რომ სსრკ-ს აღდგენას არ ვარაუდობს, არამედ სურს შექმნას „ძლიერი ზენაციონალური გაერთიანების მოდელი, რომელიც შეძლებს თანამედროვე მსოფლიოს ერთ-ერთ პოლუსად ჩამოყალიბებას და იმავდროულად ევროპასა და დინამიურ აზიისა და წყნარი ოკენის რეგიონს შორის ეფექტური „კვანძის" როლის შესრულებას". შეიძლება ეს გარდაცვლილი საბჭოთა კავშირი არ არის, მაგრამ ყველა შემთხვევაში პროექტი ძალიან გავს იმპერიას, რომლის დაშლაც პუტინის აზრით „მეოცე საუკუნის უდიდესი გეოპოლიტიკური კატასტროფა" იყო. სწორედ ამიტომ განაცხადა ნიკოლა სარკოზიმ 10 000 ადამიანის წინ: „თბილისში ვგრზნობ, რომ ევროპაში ვარ". ის, რომ ამას ის უკავშირებს საქართველოს უფლებას გაწევრიანდეს ევროკავშირსა და ნატოშიც კი, ყოფილი და მომავალი პრეზიდენტის პუტინისთვის სიგნალი და მისი ემბიციებისთვის დაბრკოლებაა", - აღნიშნულია სტატიაში.