სუდანში, ქალაქ ელ ფაშერში, იძულებით გადაადგილებულ პირთა თავშესაფარზე პარამილიტარულმა სწრაფი რეაგირების ძალებმა (RSF) საჰაერო იერიში მიიტანეს.
სამედიცინო და ადამიანის უფლებათა დამცველი ჯგუფების ცნობით, სულ მცირე 57 მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა, მათ შორის 22 ქალი, 17 ბავშვი და სამი ჩვილი. კიდევ ორ ათეულზე მეტი ადამიანი მძიმედ დაშავდა. ინფორმაციას Al Jazeera ავრცელებს.
პარასკევს გვიან საღამოს, სუდანის პარამილიტარულმა ორგანიზაციამ, სწრაფი ინტერვენციის ძალებმა, თავდასხმა განახორციელა დარ ალ არქამის იძულებით გადაადგილებულ პირთა თავშესაფარზე, რომელიც მდებარეობს ომდურმანის ისლამური უნივერსიტეტის ტერიტორიაზე, ალყაშემორტყმულ ქალაქ ელ ფაშერში, ჩრდილოეთ დარფურის შტატის დედაქალაქში.
სუდანის ექიმების ცნობით, RSF-მა მშვიდობიანი მოსახლეობის სამიზნეების დასაბომბად დრონები, რაკეტმტყორცნები და არტილერია გამოიყენა.
„მსხვერპლთა უმეტესობა მძიმედ დაშავდა რაკეტებითა და არტილერიის ჭურვებით განზრახ თავდასხმების შედეგად, დრონებისა და მძიმე შეიარაღების გამოყენებით“, - ნათქვამია ორგანიზაციის განცხადებაში, რომელიც X-ზე გავრცელდა.
ადგილობრივმა ადამიანის უფლებათა დამცველმა ჯგუფმა „ელ ფაშერის წინააღმდეგობის კომიტეტმა“ ინციდენტს „ხოცვა-ჟლეტა“ უწოდა და განაცხადა, რომ დაიღუპა სულ მცირე 60 ადამიანი.
„ბავშვები, ქალები და მოხუცები ცივსისხლიანად დახოცეს და ბევრი მათგანი ცოცხლად დაწვეს. ქალაქში სიტუაცია კატასტროფისა და გენოციდის საზღვარს გასცდა, მსოფლიო კი დუმს“, - განაცხადეს აქტივისტებმა და საერთაშორისო საზოგადოებას ჩარევისკენ მოუწოდეს.
მედიის ცნობით, სუდანში მიმდინარეობს ბრძოლა ძალაუფლებისთვის ქვეყნის ორ მთავარ სამხედრო ჯგუფს - ოფიციალურ არმიას, რომელიც ცნობილია როგორც სუდანის შეიარაღებული ძალები (SAF) და პარამილიტარულ სწრაფი რეაგირების ძალებს (RSF) შორის.
2023 წლის აპრილში სრულმასშტაბიანი საბრძოლო მოქმედებების დაწყებამდე, ამ ორი დაჯგუფების ლიდერები, ორი გენერალი, მოკავშირეები იყვნენ, რომლებმაც ერთობლივად განახორციელეს სამხედრო გადატრიალება.
თუმცა, მათი ალიანსი დაიშალა ქვეყნის საბოლოო კონტროლის საკითხთან დაკავშირებით ღრმა უთანხმოების გამო, რაც ძალაუფლებისთვის ღია ომში გადაიზარდა.
ამ კონფლიქტის შედეგები მშვიდობიანი მოსახლეობისთვის კატასტროფულია.
ომმა გამოიწვია ის, რასაც ჰუმანიტარული სააგენტოები მსოფლიოში უდიდეს ჰუმანიტარულ კრიზისს უწოდებენ.
ათიათასობით ადამიანი დაიღუპა და მილიონობით ადამიანი იძულებული გახდა დაეტოვებინა საკუთარი სახლები, მეზობელ ქვეყნებში ლტოლვილებად ან იძულებით გადაადგილებულ პირებად იქცა.
ქვეყნის ინფრასტრუქტურა, განსაკუთრებით ჯანდაცვის სისტემა, ჩამოინგრა: საომარი მოქმედებების ზონებში საავადმყოფოების უმეტესობა დანგრეულია ან არ ფუნქციონირებს, ხოლო ჰუმანიტარული დახმარების მიწოდება უკიდურესად რთულია მუდმივი ბრძოლებისა და ბლოკადის გამო.
