„თუკი ჩვენ გამოვალთ ამ გადაწყვეტილების მხოლოდ სამართლებრივი ნაწილიდან და მივცემთ პოლიტიკურ შეფასებასაც, თამამად შეიძლება ითქვას, რომ საქართველოში ციხის ტერიტორიაზე არ არსებობდა სახელმწიფო, და ეს იყო, უბრალოდ, მავთულხლართებით შემოფარგლული ტერიტორია, სადაც აბრაზე იყო წარწერა, რომ აქ აღარ არსებობს სამართალი; დაემორჩილე იმას, რასაც გეტყვიან, თორემ აქედან გამოგასვენებენ“, – ამის შესახებ იუსტიციის მინისტრმა რატი ბრეგაძემ საქმეზე – „ოჩიგავა საქართველოს წინააღმდეგ“ – საუბრისას განაცხადა.
„რაც შეეხება პასუხისმგებლობას, არსებობს სასჯელის ინდივიდუალიზაციის პრინციპი, რაც გულისხმობს იმას, რომ კონკრეტულად უნდა აგოს პასუხი ადამიანმა, რომელმაც დანაშაული ჩაიდინა ამ კონკრეტულ დანაშაულზე. მაგრამ მეორე ნაწილი – ეს არის პოლიტიკური პასუხისმგებლობა, და მე არ წარმომიდგენია, რომ სახელმწიფოში მთავრობას და პასუხისმგებელ პირებს არ ჰქონოდათ ინფორმაცია იმის შესახებ, თუ რა ხდებოდა ციხეებში, მით უმეტეს, როცა აქ იყო 30 000 თუ მეტი პატიმარი და, ბუნებრივია, ეს პოლიტიკური პასუხისმგებლობა უნდა გაიზიარონ მათ. რა თქმა უნდა, ის, რაც ხდებოდა ციხის ტერიტორიაზე, პირდაპირ რეაქციაში იყო იმ მოვლენებთან, რაც მაშინ ქვეყნის მთელ ტერიტორიაზე ხდებოდა; და მე ეს იმთავითვე ვთქვი, რომ მთლიანად ეს წამება და არაადამიანური მოპყრობა გამოიყენებოდა, მათ შორის, პოლიტიკური შანტაჟისთვის; კერძოდ, იმისთვის, რომ ამ შეშინებულ ადამიანებს და მათ ახლობლებს არ გაებედათ და არ გამოეხატათ პროტესტი და, რა თქმა უნდა, როგორც არჩევნებში, ისე ყოველდღიურობაში მხარი დაეჭირათ ნაციონალური მოძრაობისთვის. წარმოუდგენელია, რომ პოლიტიკურ ხელმძღვანელობას ამის შესახებ ინფორმაცია არ ჰქონოდა. თუ არ ჰქონდა, ეს არის მეორე დანაშაული, რომ, როდესაც მასობრივად ხდება ასეთი დანაშაულები იმ ტერიტორიაზე, რომელსაც შენ უნდა აკონტროლებდე, და თუ ამის შესახებ ინფორმაცია არ გაქვს, ესეც არანაკლები დანაშაულია. შესაბამისად, ასეც და ისეც იმჟამინდელი ხელისუფლება პასუხისმგებელია როგორც სამართლებრივად, ისე პოლიტიკურად მთელ იმ სიტუაციაზე და ისტორიის სამარცხვინო ფურცელზე“, – განაცხადა რატი ბრეგაძემ.
