გასულ კვირას რუსეთის პრემიერ-მინისტრი ვლადიმერ პუტინი ბელორუსს სტუმრობდა, სადაც სამოკავშირეო სახელმწიფოების მინისტრთა კაბინეტის სხდომაში მონაწილეობა მიიღო. სხდომის დასრულების შემდეგ პუტინმა და მისმა ბელორუსმა კოლეგამ პრესკონფერენცია ჩაატარეს და ჟურნალისტების კუთხვებს უპასუხეს. კითხვებს შორის საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების მიმართებაში დასმული საკითხიც იყო.
პუტინის თქმით, რუსეთი ბელორუსისგან აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის დამოუკიდებლობის სწრაფ აღიარებას ელოდა, მაგრამ ეს არ მოხდა. მისი თქმით, რუსეთს კარგად ესმის, რა მდგომარეობაში იმყოფება ამჟამად ბელორუსი. რა თქმა უნდა, ეკონომიკური კრიზისის გათვალისწინებით, მაშინ, როდესაც იგი კრედიტებს დასავლეთიდან იღებს. ამიტომაც ამ საკითხთან მიმართებაში რუსეთი ბელორუსზე ზეწოლას არ აპირებს.
"ყოველთვის ვუჭერდით მხარს ბელორუსის დასავლეთის მეზობლებთან და აშშ-სთან ურთიერთობების ნორმალიზაციას და თუკი ეს ამ საფუძველზე მოხდება, ეს უკვე რაღაც დადებითი ეფექტია და მადლობა ღმერთს", - განაცხადა პუტინმა.
ამ განცხადებით, ექსპერტთა აზრით, ფაქტობრივად, პუტინმა "მწვანე შუქი" მისცა ბელორუსს იმისათვის, რომ ბელორუსმა უფრო თავდაჯერებულად იგრძნოს თავი რუსეთთან ურთიერთობაში და მიიჩნიოს, რომ აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის დამოუკიდებლობის აღიარების საკითხი არ არის მიზეზი, რუსეთსა და ბელორუსს შორის ურთიერთობების გამწვავებისა.
ამავდროულად, პუტინმა, ფაქტობრივად, დაამსხვრია აფხაზური საზოგადოებისა და აფხაზ სეპარატისტთა ლიდერის სერგეი ბაღაფშის ოცნებები, რომელიც ბოლო დროის განმავლობაში ძალიან დიდ იმედს ამყარებდა ბელორუსის მიერ აფხაზეთის დამოუკიდებლობის აღიარებაზე. ბაღაფში აცხადებდა, რომ აფხაზეთის მომავალ გეგმებში საკავშირო სახელმწიფოში გაწევრიანება შედიოდა, მაგრამ ამისთვის აუცილებელი იყო ბელორუსის მიერ აფხაზეთის დამოუკიდებლობის აღიარება.
პუტინის განცხადება, ექსპერტთა აზრით, მეტყველებს იმაზე, რომ რუსეთმა აიღო კურსი ეკონომიკური იმპერიის შექმნაზე და რომ მისთვის პრიორიტეტული არის ერთიანი ეკონომიკური და საბაჟო სივრცის შექმნა ბელორუსთან, ყაზახეთთან და პერსპექტივაში უკრაინასთან ერთად. ხოლო ამ პროექტში აფხაზეთი, როგორც დამოუკიდებელი სახელმწიფო, არსად ფიგურირებს.
სწორედ ამავე კონტექსტში განიხილავენ ესპერტები რუსეთის ხელმძღვანელობის მიერ ბოლო დროს გაკეთებული განცხადებებს იმის შესახებ, რომ ისინი მზად არიან ქართული პროდუქცია რუსულ ბაზარზე დაუშვან. ამით აიხსნება მოსკოვის სურვილი _ გამოაცალოს საქართველოს ხელისუფლებას დასაყრდენი ბიზნესში. როგორც ჩანს, მოსკოვში ფიქრობენ, რომ რაც უფრო მეტი ქართველი ბიზნესმენი იქნება რუსულ ბაზარზე დამოკიდებული, მით უფრო მძლავრი იქნება მათი გავლენა საქართველოს ხელისუფლებაზე.
"ამ დიდი პოლიტიკის გეგმებში, რა თქმა უნდა, არ არის აფხაზეთისა და ცხინვალის ადგილი. პირველ რიგში, იმიტომ, რომ ისინი მთლიანად რუსეთზე არიან დამოკიდებულნი. მათი ბიუჯეტი რუსეთიდან ივსება და მოსკოვს არ ეშინია, რომ ერთ მშვენიერ დღეს ეს მარიონეტები რუსეთიდან გაიქცევიან", _ აცხადებენ ისინი და დასძენენ: "ყველას ახსოვს რუსეთის ხელმძღვანელების განცხადებები, რომ ისინი არ აპირებენ ვინმეს სთხოვონ საქართველოს სეპარატისტული ანკლავების დამოუკიდებლობის აღიარება და ეს გასაკვირი სულაც არ არის. იმიტომ, რომ მათი საერთაშორისო დამოუკიდებლობის აღიარება რუსეთის გეგმებში საერთოდ არ შედის. ხომ შეიძლება მოხდეს ისე, რომ მსოფლიოს წამყვანი სახელმწიფოების მიერ აღიარებულმა აფხაზეთმა, რომელსაც მოჰაჯირობა არ დაუვიწყებია და დღეს ადიღეურ-ჩერქეზული კავშირისკენ ისწრაფვის, საერთაშორისო საზოგადოებასთან ერთად მოინდომოს რუსეთის გავლენიდან გამოსვლა. სწორედ ამიტომაცაა, რომ აფხაზეთის დამოუკიდებლობას აღიარებენ ის ქვეყნები, რომელთა აღიარებაც საერთო სურათს არ ცვლის და მათ არავითარი საერთაშორისო იმიჯი არ აქვთ (ვენესუელა, ნიკარაგუა, ნაურუ).
ასე რომ, აფხაზებს მხოლოდ პური და სანახაობა დარჩათ. პური ამ შემთხვევაში რუსეთის ფინანსებია, სანახაობა კი რუს სამხედროთა მანევრები და აფხაზეთის ნაკრების გამოსვლა მეორე საერთო რუსულ ლიგაში. მთავარია, აფხაზებმა ხელი არ შეუშალონ რუსებს ძირძველ ქართულ მიწა-წყალზე დამკვიდრებაში და პირნათლად შეასრულონ როლი, რომელიც მათთვის დუმის დეპუტატმა განაკუთვნა - მოემსახურონ რუსეთის მოქალაქეებს, რომლებიც აფხაზეთში დასასვენებლად ჩამოვლენ. ყველაფერი დანარჩენი თამაშის დონეზე დარჩება და თუკი ისინი რუსეთის მიერ დადგენილი ჩარჩოებიდან არ გავლენ, სავსებით შესაძლებელია სამაგალითო მონები გახდნენ, რომლებიც მიბაძვის ღირსიც კი არიან.
