ის სამსახური, რაც საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა ეკლესიას და ქვეყანას გაუწია, მსხვერპლად შეწირვის ტოლფასია, - ამის შესახებ მსოფლიო პატრიარქმა ბართლომეოს პირველმა სამების საკათედრო ტაძარში ბრძანა, სადაც მან ილია მეორესთან ერთად, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის აღსაყდრებიდან 35 და დაბადებიდან 80 წლის იუბილესთან დაკავშირებით საზეიმო წირვა აღავლინა.
"ჩვენ აქ ჩამოსვლისას სხვა არანაირი მიზანი არ გვამოძრავებდა, გარდა სურვილისა, რომ დღეს თქვენთან ერთად ვყოფილიყავით, გაგვეზიარებინა საქართველოს ეკლესიის სიხარული და სულიერი ზეიმი და პირადად თქვენი, საყვარელო და მეტად პატივსაცემო თქვენო უნეტარესობავ და საყვარელო ძმაო ჩვენო, საქართველოს პატრიარქო. გვსურდა, თქვენთან ერთად გვეზეიმა საქართველოს ეკლესიის ტახტზე თქვენი აღსაყდრებიდან 35 წლისთავი, რომელსაც თქვენი დაბადებიდან 80 წლისთავიც ემთხვევა. ეს სიხარული მსოფლიო მართლმადიდებელი ეკლესიის სიხარული და დღესასწაულიცაა. პატივს მივაგებთ საპატრიარქოსა და ქვეყნისათვის, ქართული სამღვდელოებისა და ხალხისათვის მნიშვნელოვან და ისტორიულ მოვლენას და ამგვარად ყველანი, სასულიერნო პირნი, პოლიტიკოსები და მორწმუნე ხალხი პატივს მივაგებთ პატრიარქ ილიას იმ ღვაწლს, რომელიც მართლითა გონებითა და მართალი სიტყვის ძალით მოიმოღვაწა. ამ ძალას კი პოულობდა ჩვენი კეთილისმყოფელი ღვთისგან, პატიოსანი მსახურებით უფლისა და თავისი ხალხისა, ისევე როგორც ის წმინდანები, რომლებიც ავბედით წლებში თავიანთი თავდადებით მაგალითად იქცნენ, ვინაიდან ქრისტეს ერთგულნი დარჩნენ. თქვენო უნეტარესობავ, თქვენ, ვინც მოთმინებასა და გონიერებას უფლისაგან იღებდით და იღებთ, შეძელით და ნათლად დაინახეთ რწმენას მოწყვეტილი ადამიანების სისუსტე და ვითარცა იესო ქრისტეს ჭეშმარიტმა მოწაფემ, დაიწყეთ ქადაგება უფლის სიტყვისა. თქვენო უნეტარესობავ, სიყვარულს ქადაგებთ და თავად სხვისი სიყვარულით ცხოვრობთ. ლოცვებს აღავლენთ და მოუხმობთ სიბრძნეს ღვთისას, რომელიც სწორედ სიბძნეს უქადაგებს ეკლესიას და მის ხალხს. შიშითა ღმრთისაითა შემოსილმა, კარგად იცით, რომ უფალი არის მცოდნე ადამიანური ლოგიკისა და მიზეზი სიკეთისა. მიუხედავად ადამიანური სისუსტისა და წარმავლობისა, ის რაც აკეთეთ, აკეთეთ იმედით, რწმენით და მოთმინებით. თქვენს მფარველ წმინდანთან ერთად კი გეტყვით, ცოცხალია ღმერთი, უფალი ძალთაო, ღმერთი ისრაელისა და საქართველოისა. მართლაც იქ, სადაც ღმერთი სასურველია, ყველაფერი შვებით სუნთქავს. უნეტარესო კათოლიკოს-პატრიარქო ილია, თქვენ მორწმუნე და სულიერი ადამიანი ხართ. ის სამსახური, რაც თქვენ ეკლესიას, ქვეყანას და ხალხს გაუწიეთ, მსხვერპლად შეწირვის ტოლფასია და იგი შორსაა იმ დიდებისა და პატივისაგან, რასაც პატრიარქის ტიტული მოიცავს. თქვენ შემოიფარგლეთ ლოცვით, მარხვით, ეკლესიის აღორძინებით, ხალხის იმედების გასხივოსნებით, ხატწერის აღორძინებით, საღვთო საიდუმლოებათა აღსრულებით, წმინდა ძღვენის შეწირვითა და თქვენი მრავალტანჯული ხალხის დამშვიდებითა და ტკივილის გაყუჩებით. თქვენი საპატრიარქო მოღვაწეობისას გამრავლდა თქვენ სულიერ შვილთა რიცხვიც და ხარისხიც, რაც ძალიან გვახარებს. კიდევ უფრო მეტად ვხარობთ, როდესაც ვხედავთ, რომ თქვენი შვილიშვილები მოგართმევენ თქვენი კეთილი შრომის ნაყოფს, რომელსაც თქვენ კვლავ ქრისტეს უძღვნით. ეკლესიისადმი შეწირული თქვენი მოღვაწეობის ნაყოფი ხილული და ნათელია და მას მომავალ თაობებს სისხლით მორწყული საქართველოს ისტორიის ფურცლები ოქროს ასოებით ჩაწერილს შემოუნახავს ისევე, როგორც ოქროს ასოებით არის ჩაწერილი თქვენი სახელი ჩვენს გულებში. მადლობას მოგახსენებთ იმ შესანიშნავი და ურიცხვი ღონისძიებებისათვის, რომელსაც ჩვენი საქართველოში ჩამოსვლისას მართავთ, იმ თბილი სიტყვებისათვის, რომელსაც ჩვენი მისამართით გამოთქვამთ, რაც კონსტანტინოპოლის ეკლესიის მიმართ თქვენი კეთილგანწყობის უეჭველი დასტურია. ჩვენ ორ ეკლესიას შორის ყოველთვის კეთილი დამოკიდებულება არსებობდა და ეს ახლაც გრძელდება. ორივე ეკლესია მას თვალისჩინივით უფრთხილდება. სხვასთან ერთად, ჩვენ ორ ეკლესიას აერთიანებს ანდრია პირველწოდებული, რომელმაც ქრისტიანობა იქადაგა არამხოლოდ საქართველოში, არამედ კავკასიაში. ამ ერთიანობის, ურყევობის დადასტურება იყო ჩვენი წინამავალი პატრიარქის მიერ საქართველოს უძველესი ავტოკეფალიის დადასტურება. ეს მოხდა იმისთვის, რომ საქართველოს ამჟამინდელმა პატრიარქმა და მისმა შთამომავლებმა ახალი შემართებით იღვაწოს მართლმადიდებლობის გასაძლიერებლად. რწმენის ნაკლებობის, განსაცდელისა და ძნელბედობის ჟამს თქვენ ერთი წუთითაც არ გადაგიხვევიათ მოწოდებისაგან, მთელი 35 წლის განმავლობაში მედგრად დაიცავით უფლის სიტყვა. ჯვარი, რომელიც თქვენ ზიდეთ, აღმოჩნდა ტკბილი, საამო, სიცოცხლის მომნიჭებელი. მოდით, განვაგრძოთ საკუთარი ჯვრის ტარება. ჩვენი გეზის მიმცემი კი უნდა იყოს ჩვენივე ეკლესიის წიაღში დამკვიდრებული ტრადიციები. თქვენი ნაღვაწი იმის დასტურია, რომ ღმერთი მუდმივად თქვენთან არის. თქვენ აღმოჩნდით მამაცი მებრძოლი", - ბრძანა ბართლომეოს პირველმა თავის მისალოც სიტყვაში.
მან საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქს ჯანმრთელობა და დღეგრძელობა უსურვა და საჩუქრად სასაკმევლე ხატი და კანდელი გადასცა.