ირანმა პირველი კომენტარი გააკეთა მწერალ სალმან რუშდიზე განხორცილებულ თავდასხმასთან დაკავშირებით.
15 აგვისტოს, თეირანში გამართულ პრესკონფერენციაზე, ირანის საგარეო საქმეთა სამინისტროს სპიკერმა ნასერ კანანი ჩაფიმ კატეგორიულად უარყო ყოველგვარი კავშირი მწერალზე განხორციელებულ თაცდასხმასთან.
სპიკერის განცხადებით, "არავის აქვს უფლება დაადანაშაულოს ირანის ისლამური რესპუბლიკა".
"ამ თავდასხმაში მხოლოდ სალმან რუშდისა და მისი მხარდამჭერების დადანაშაულება და გაკიცხვა შეიძლება", - თქვა სპიკერმა.
ირანის საგარეო საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენელმა ასევე განაცხადა, რომ მის ქვეყანას მომხდარის შესახებ სხვა ინფორმაცია არ აქვს, გარდა იმისა, რაც მედიაში გავრცელდა.
აღსანიშნავია, რომ ირანული პრესა აღტაცებით შეეგება მწერალზე განხორციელებულ თავდასხმას. შეერთებული შტატების სახელმწიფო მდივანმა, ენტონი ბლინკენმა ამაზრზენი უწოდა ირანული მედიის რეაქციას.
75 წლის რუშდი 12 აგვისტოს, კისრისა და მუცლის არეში დაჭრეს ნიუ-იორკის ჩაუტაუკის ინსტიტუტის სცენაზე, როდესაც ლექციის წასაკითხად ემზადებოდა.
თავდამსხმელი 24 წლის ჰადი მატარია, რომელიც ადგილზე დააკავეს. ის თავს დამნაშავედ არ მიიჩნევს.
მწერალი ჰოსპიტალიზებულია. მას ღვიძლის, მკლავის სერიოზული დაზიანება აქვს და შესაძლოა თვალი დაკარგოს.
ბუკერის პრემიის ლაურეატი სალმან რუშდი ინდური წარმოშობის ბრიტანელი მწერალია. პირველი წარმატება რუშდის მეორე რომანმა "შუაღამის შვილები" (1981) მოუტანა, რომელმაც ბუკერის პრემია მიიღო და პრემიის ისტორიაში საუკეთესო გამარჯვებულად ორჯერ დასახელდა.
მწერლის მეოთხე რომანი "ეშმაკეული აიები", რომელიც 1988 წელს გამოვიდა, მრავალი ქვეყნის მუსლიმთა რისხვის საგანი გახდა. სიურეალისტურმა, პოსტმოდერნულმა რომანმა აღშფოთება გამოიწვია მუსლიმთა ნაწილში, რომელთაც მისი შინაარსი მკრეხელობად მიიჩნიეს და ზოგიერთ ქვეყანაში აიკრძალა კიდეც.
წიგნის გამოქვეყნებიდან ერთი წლის შემდეგ, ირანის უზენაესმა ლიდერმა აიათოლა ხომეინმა გამოსცა ფატვა, სადაც მოითხოვა რუშდის სიკვდილით დასჯა და ამ განაჩენის სისრულეში მოყვანისთვის ჯილდოც კი დააწესა 3 მილიონი დოლარის ოდენობით. მოგვიანებით, ირანის მთავრობა გაემიჯნა ხომეინის ფატვას, თუმცა მწერლის მიმართ მკვეთრად უარყოფითი დამოკიდებულება ირანში მაინც შენარჩუნდა.
ფატვის გამოცემის შემდეგ, გამუდმებული მუქარების შემდეგ, მომდევნო რამდენიმე წელი მწერალი იშვიათად ჩნდებოდა საზოგადოებაში.