ოლიმპიელები, რომლებიც ამჯერად ტოკიოს ოლიმპიურ თამაშებში მონაწილეობენ, თავდაუზოგავად იბრძვიან, რათა სპორტის ისტორიაში თავიანთი სახელები დაამკვიდრონ და სამშობლოს მედლები მოუტანონ.
ბოლო რამდენიმე ათეული წელია, ოლიმპიადებზე სამი სახის მედლები - ოქროს, ვერცხლისა და ბრინჯაოს - გაიცემა.
ოლიმპიური მედლები დიზაინი თითოეული თამაშისთვის განსხვავებულია. ტოკიოს ოლიმპიადის მედლების დიზაინი ჯუნიჩი კავანიშის ეკუთვნის. წლევანდელი თამაშების მედლებისთვის დასამზადებლად საჭირო ლითონი მობილურებისა და სხვა ტექნიკის გადამუშავების შედეგად მიიღეს.
ოლიმპიური მედლების, როგორც ოქროს, ვერცხლისა და ასევე ბრინჯაოს, დიამეტრი 85 მმ-ია, სისქე კი 7,7 მმ -დან 12,1 მმ -მდე მერყეობს.
ოქროს მედალი სინამდვილეში დამზადებულია მოოქროვილი სუფთა ვერცხლისგან. მისი წონა 556 გრამია და დაახლოებით 6 გრამ ოქროს შეიცავს.
ვერცხლის მედალი დამზადებულია სუფთა ვერცხლისგან და იწონის დაახლოებით 550 გრამს, ხოლო ბრინჯაოს მედალი იწონის დაახლოებით 450 გრამს და სინამდვილეში დამზადებულია 95% სპილენძის და 5% თუთიისგან.
ძვირფასი და ნახევრადძვირფასი ლითონების დღევანდელი ფასის გათვალისწინებით, ოლიმპიური მედლების ღირებულება, როგორც ლითონის ღირებულება ოქროს მედლის შემთხვევაში 800 დოლარი იქნებოდა, ვერცხლის მედალი - 450 დოლარი, ბრინჯაოსი კი - 5 დოლარი.
თუმცა ოლიმპიური მედლები ხშირად იმაზე ძვირად ფასობენ, ვიდრე მათი რეალური (ლითონის) ღირებულებაა.
ამ თვის დასაწყისში 1896 წლის ათენის ოლიმპიური თამაშების გამარჯვებულის მედალი აუქციონზე 180,000 დოლარად გაიყიდა. ამ წელს ოლიმპიადაზე პირველ ადგილზე გასულებს ჯერ კიდევ ვერცხლის მედლებს გადასცემდნენ, მეორე ადგილზე გასულებს კი - ბრიჯნაოსას.
კუბელი მსროლელის, ლეურის პუპოს ოქროს მედალი, რომელიც მან ლონდონის 2012 წლის ოლიმპიადაზე მოიპოვა, კი 73,2 ათას აშშ დოლარად გაიყიდა.
ყველაზე დიდი ფასი, რაც კი ოლიმპიურ მედალში გადაუხდიათ, 1.46 მილიონი დოლარია. სწორედ ამ ფასად გაიყიდა 2013 წლის აუქციონზე 1936 წლის ბერლინის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშების მედალი. ეს მედალი ითვლება ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან მედლად ოლიმპიადის ისტორიაში, რადგან ის ერთ-ერთია იმ ოთხი მედლიდან, რომლებიც ამერიკელმა სპორტსმენმა, შავკანიანმა ჯეს ოუენსმა მოიგო ბერლინის ოლიმპიადაზე.
შავკანიანი სპორტსმენის ტრიუმფალურმა გამოსვლამ მიწასთან გაასწორა გერმანიის კანცლერის, ადოლფ ჰიტლერის განზრახვა, უმნიშვნელოვანესი სპორტული ღონისძიება "არიული რასის უპირატესობის" დემონსტრირებისთვის გამოეყენებინა.
