კანონში აღნიშნული ცვლილების განხორციელების შემთხვევაში, თუკი დადგინდება, რომ ბრალდებული დანაშაულის ჩადენისას შეურაცხადი იყო, სასამართლო მის მიმართ სისხლის სამართლებრივ დევნას წყვეტს და პირს იძულებით ფსიქიატრიულ მკურნალობას უნიშნავს.

პარლამენტში წარდგენილი კანონპროექტის მიხედვით, ბრალდებულს იძულებითი ფსიქიატრიული მკურნალობა ენიშნება, თუ მას ფსიქიკური აშლილობის გამო არ გააჩნია გაცნობიერებული გადაწყვეტილების მიღების უნარი და მისთვის ფსიქიატრიული დახმარების გაწევა შეუძლებელია სტაციონარში მოთავსების გარეშე.

"ფსიქიატრიული დახმარების შესახებ" კანონში, "სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსში" და "ლევან სამხარაულის სახელობის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნული ბიუროს შექმნის შესახებ" კანონში ცვლილებების ინიციატორი პარლამენტის ჯანდაცვის კომიტეტია. კანონპროექტი დეპუტატებმა დიმიტრი ხუნდაძემ და მირიან წიკლაურმა მოამზადეს.

სადღეისოდ, ბრალდებულის შეურაცხადობის შემთხვევაში, მისი მკურნალობა ე.წ. არანებაყოფილობითი მკურნალობისათვის დადგენილი წესით - მკურნალობის 6-თვიანი ვადის ფარგლებში ხორციელდება, ჩადენილი დანაშაულის სიმძიმის მიუხედავად.

ასევე დგინდება ვალდებულება, რომლის მიხედვით, ფსიქიატრიული დაწესებულების ექიმ-ფსიქიატრთა კომისია ვალდებულია სტაციონარში მოთავსებიდან ყოველ სამ თვეში ერთხელ იძულებითი ფსიქიატრიული მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტის მიმართ მკურნალობის შეწყვეტის საკითხი შეაფასოს.

თუ ექიმ-ფსიქიატრთა კომისია დაასკვნის, რომ მკურნალობის საფუძვლები აღმოიფხვრა, ფსიქიატრიული დაწესებულების ადმინისტრაცია ვალდებულია, დასკვნის მიღებისთანავე მიმართოს ლევან სამხარაულის სახელობის სასამართლო ექსპერტიზის ეროვნულ ბიუროს - დასკვნის დადასტურების, ან უარყოფის მოთხოვნით.

დასკვნის დადასტურება არის იძულებითი ფსიქიატრიული მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტის სტაციონარიდან დაუყოვნებლივ გაწერის საფუძველი, ხოლო უარყოფა - იძულებითი ფსიქიატრიული მკურნალობის გაგრძელების საფუძველი.

პროექტის თანახმად, პირი გაწერის შემდეგ ვალდებულია აღრიცხვაზე დადგეს თავისი საცხოვრებელი ადგილის მიხედვით უახლოეს ამბულატორიულ ფსიქიატრიულ დაწესებულებაში.