ნაშრომი მოიცავდა საქართველოს მოსახლეობის დემოგრაფიული განვითარების ტენდენციებს და მოსალოდნელ დემოგრაფიულ საკითხებს, კერძოდ პროექტი დაეთმო ისეთ საკითხებს, როგორიცაა: საქართველოს მოსახლეობის რაოდენობის მნიშვნელოვანი შემცირება, შობადობის კრიზისულ ზღვრამდე დაცემა, ბავშვთა მოკვდაობისა და მკვდრადშობადობის მაღალი დონე, საზოგადოების უმეტესი ნაწილის გაუცნობიერებლობა, გულგრილობა, ნიჰილიზმი და ცხოვრებაში გაუთვალისწინებლობა.

"1989 წლის აღწერით, საქართველოს მოსახლეობა შეადგენდა 5 მლნ.401 ათას ადამიანს. ორი წლის შემდეგ მოსახლეობამ მცირედით მოიმატა, მაგრამ 1992 წლიდან საქართველოში დაიწყო მოსახლეობის კლება. ამის ერთ-ერთი მიზეზი იყო მიგრაცია. მიგრაციის შედეგად, მილიონზე მეტი ადამიანი გავიდა საქართველოს საზღვრებს გარეთ. გადინების შედეგად, საქართველოში, უფრო მეტად, დარჩა 18 წლამდე და 50 წელს ზევით მოსახლე, რომელთაც შობადუნარიანობა დაბალია", - აღნიშნა თოთაძემ.