„ფაინენშელ თაიმსის" ვრცელ სტატიაში განხილულ-გაანალიზებულია საქართველოს სოფლის მეურნეობის განვითარების საკითხები, განსაკუთრებით კი მეღვინეობა-მევენახეობასთან დაკავშირებული პრობლემები (ავტორი - მაია ჯაგი).
პუბლიკაციაში აღწერილია ალაზნის ხეობის ვენახებით მოფენილი პეიზაჟი, ალავერდის მონასტერის შემოგარენი, მეთერთმეტე საუკუნით დათარიღებული მონასტრის ღვინის მარანი, რელიგიის მსახურთა მიერ ღვინით სარგებლობის რიტუალი...
„ქართული ღვინო ძირითადად რუსეთში ვრცელდებოდა, ფრანგული კი - ვროპაში. ალექსანდრე პუშკინი წერდა, რომ კახური ღვინო ბურგუნდიულსა ჰგავსო. 1829 წელს მან კავკასიაში მოგზაურობის დროს ღვინის ქვევრებიც აღწერა... ქართული ღვინისადმი „სასიყვარულო ინტრიგა" საბჭოთა პერიოდშიც გაგრძელდა: 1945 წელს იალტის კონფერენციაზე იოსებ სტალინმა, წარმოშობით ქართველმა, ინგლისელი უინსტონ ჩერჩილი და ამერიკელი ფრანკლინ რუზველტი თავისი საყვარელი ღვინით - წითელი ხვანჭკარით ადღეგრძელა.
ქართული ღვინისთვის რუსეთი ჯერ-ჯერობით ყველაზე დიდ ბაზრად რჩება. რამდენიმე წლის წინ ქართველ მეღვინეებს თავზარი დაეცათ, როცა რუსეთმა ღვინისა და მინერალური წყლის იმპორტი აკრძალა. ეს მოხდა ედუარდ შევარდნაძის პრეზიდენტობის შემდგომ პერიოდში - ვარდების რევოლუციის ეპოქაში. შარშან შვიდწლიანი ემბარგო მოიხსნა. აკრძალვებმა ქართულ მეღვინეობას საკმაო ზარალი მიაყენა, მაგრამ ხელი შეუწყო ხარისხის გაუმჯობესებასაც, ევროპისა და აზიის ბაზრებზე გატანის მიზნით", - აღნიშნულია სტატიაში.
პუბლიკაციაში დიდი ადგილი ეთმობა საუბრებს კულტურის აწ უკვე ყოფილ მინისტრთან გურამ ოდიასარიასთან და კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს ხელმძღვანელ კონსტანტინე ნაცვლიშვილთან და ალავერდი მონასტრის წინამძღვართან - მამა დავითთან (ერობაში - ირაკლი მახარაძე), მოცემულია ქართული სუფრის წესები და საერთოდ, ქართული მევენახეობა-მეღვინეობის მოკლე ისტორია. მასში საუბარია აგრეთვე სოფლის მეურნეობის ამ მნიშვნელოვანი დარგის პერსპექტივებზეც.