(უმისამართო ბარათი, წერილი მეთხუთმეტე)
ნაკლებად პომპეზური, მეტად საქმიანი, მოზომილსიტყვიანი და ალაგ რელიგიური შუქჩრდილებით "გაფორმებული" - ასეთი იყო რევოლუციის მეექვსე წლისთავი. ვერაფერს იტყვი, იმის გარდა, რომ "იცის ამ ხალხმა თავისი საქმე", იცის და რა გინდა ჰქმნა?!
იცის, ვის უნდა ჰკითხოს აზრი, ვის უნდა გაახმოვანებინოს, ვის უნდა დაათვლევინოს, ვინ სად დანიშნოს, ვინ როგორ "ჩამოალაბორანტოს", ვინ როდის დაიჭიროს, ვინ სად "ჩარეცხოს", ვინ რითი დააშინოს და ვინ როგორ მოისყიდოს...
ყველაფერი "იციან" და ამიტომაც არის მათი საქმე კარგად.. ქვეყნის საქმეც კარგადა, ამერიკელებისა და ევროპელების რომ ჰკითხო... ხალხის საქმე ხომ კარგად არის და არის, აიმავე ხალხის "აზრით".. პლანეტებისა და ციური მანანების "შთაბეჭდილება-მოსაზრებეები" ჯერ უცნობია, მაგრამ სავარაუდოდ, ადრე თუ გვიან, მათაც მოუწევთ იმის "აღიარება", რომ ზეცას ისინი ანათებენ, დედამიწას კი - ქართული სახემწიფოს "დემოკრატიული შუქურის" კაშკაში...
* * *
ჰოდა, რაღას უცდით - დაჰკარით დაფდაფებს!!!
გზები დაგებულია, ელექტროენერგია უწყვეტია, გაზი მომარგებული - სხვა რაღა უნდათ მშიერმუცელა "მონებს"?!
მთავარია, რომ "ის" მთავარი მაინც გვაქვს, რაც შუასაუკუნოვანი მონებისაგან განგვასხვავებს - გაზი, შუქი და წყალი...
გვაქვს პოზიტივიც და ნეგატივიც, გვყავს კმაყოფილებიცა და უკმაყოფილოებიც, გვყავს მდიდრებიცა და ღარიბებიც, გვყავს მტერიცა და მოკეთეც, გვყავს ხელისუფლებაცა და ოპოზიციაც - სხვა რაღაა დემოკრატია?!M
მერე, რა რომ ვიღაცას ცივა, ვიღაცას შია, ვიღაცას ტკივა, ვიღაც დილეგშია, ვიღაც მიწის ზევით იხრწნება ცოცხლად და ვიღაც მიწის ქვემოთ, უსაფლაოდ, ლპება ნეშოპალასავით - მაშ, როგორ გინდათ თქვე დალოცვილებო? "ვარდი უეკლოდ ვის დაუკრეფია?!"
* * *
ვარდები კი, ჰოი, ვარდები, აირჩიე სულო და გულო, ულევია და თან "ყვავიან"...
"2003 წლის 23 ნოემბერს რევოლუცია კი არ მოხდა, დაიწყო და იგი დღესაც გრძელდებაო", - ბრძანა დიდმა მთავარსარდალმა "რევოლუციიდან" ექვსი წლის თავზე. Mმსგავსი ჭეშმარიტება მის ბაგეებს აქნობამდის არასდროს უღაღადია, თუმცა როგორც ყველა "პრეზიდენტისეულ ჭეშმარიტებას", ამ ჭეშმარიტებასაც აქვს ერთი "მაგრამ"... იმას, რასაც "ნაცები" რევოლუციას უწოდებენ, რეალურად ომი ჰქვია - ომი სისხლითა და ომი უსისხლოდ! O
* * *
ხელისუფლება მუდმივად ამბობს, რომ მან "გაიმარჯვა"! ვერ შეედავები, მან მართლაც გაიმარჯვა - ექვსი წელია ლაშქრობს და "იმარჯვებს" საკუთარ ხალხზე... ოპოზიციაც მუდმივად ამბობს, რომ "ნერვების" ომშია!.. ვერც მას შეჰკადრებ ტყუილს ამბობო. შედეგი სახეზეა - აგერ, უკვე მესამე წელია "ნერვების ომი" მიმდინარეობს, რომელშიც მუდმივად ქართველი ხალხი მარცხდება და რომელსაც მუდმივად ეწირება ქართველი ხალხის ნერვები... "ჩიხს" ყველა მეტ-ნაკლებად აღიარებს, "გამოსავალს" კი ყველა თავისებურად ხედავს.. ესაც კიდევ ერთი "დასტური" დემოკრატიისა და არჩევნის "თავისუფლებისა"...
* * *
"გიხაროდენ" - მზემ ღრუბლები გადაფანტა!!!
თავის დროზე, "მოქკავშირსაც" კი, "ამათი", ანუ მომავლის "ჰიმნი" უმღერია... "ვარდების რევოლუციის" შემდგომ, როგორც ეს ზოგადად ახასიათებს რევოლუციას, "პოლიტიკური ნარჩენები" ქვეყნიდან "გაიტანეს"; მეტ-ნაკლებად "ვარგისიანები" კი, ქვეყანაში დატოვეს და საჭირო დროსა და საჭირო მომენტში, ასევე საჭირო ტექსტებს ახმოვანებინებებ...
უბრალო საქმე ხომ არ არის, რევოლუციიდან ექვსი წლის თავზე, თავის დროზე რევოლუციონერებისგან თავპირდასისხლიანებულ შევარდნაძის "ხელის ბიჭი" ტელევიზორში რომ გამოიყვან და საქვეყნოდ ათქმევინებ: "შევარდნაძის საქართველოს, სააკაშვილის საქართველო სჯობიაო"...
მერე, თუ ქვეყნის ნომერ პირველმა "აფთიაქარმაც" დაგიდასტურა, რომ "იმ" საქართველოს "ეს" საქართველო სჯობია, შენ კი დაიჯერე და სამშობლოს ნაცვალსახელების, ანუ "იმ" და "ამ" კუთვნილების იქეთ ვერც ხედავ და არც გინდა დაინახო, მაშინ შეგიძლია წნევა აღარ გაიზომო, არც სიცხე, არც წამალი დალიო, დაწვე და მშვიდად დაიძინო!.. სტატისტიკისა და საარჩევნო სიებისთვის არა, მაგრამ შენი ქვეყნისთვის "მკვდარი" ხარ უკვე!
* * *
რა გინდა იცის ამ ხალხმა თავის საქმე და ჰქმნა?! იციან, როდის რა პოლიტიკა უნდა გაატარონ, როდის რა საკითხი უნდა წამოწიაონ წინა პლანზე და როდის რა გადაწიონ უკანაზე, ან სულაც უკანალზე...
იციან, როდის რომელი "ბარტყი" უნდა გაწირონ, ვინ უნდა "გადამალონ" კულისებში, ვინ ვისით უნდა ჩაანაცვლონ და ჩააჩოჩონ... იციან ისიც, როდის უნდა იმღერონ "მიშა მაგარია" და როდის უნდა ჩაიწყვიტონ "მომღერლებმა" ხმა...
თუ მიშა მაგარი არაა, მაშინ სხვაც რომ არ არის მაგარი, ამ "პოლიტიკის" გატარებაც იციან, ავტორიტეტების მსხვრევის "კამპანიის" წარმართვაც ეხერხებათ და "ცრუ გმირების" შექმნის ტექნოლოგიასაც ფლობენ... მოკლედ "ეკუთვნის" ამ ხალხს ბუკი და ნაღარა, "დაჰკარით დაფდაფებს!!!"
დიახ, დაფდაფებს!..სწორედ დაფდაფებს, რადგან ამ ხალხმა იცის, როგორ უნდა "მართონ მასები"...
იმისათვის, რომ მასების მართვა შეძლო, აუცილებელია, ერთი მათგანის ცხოვრება ძირფესვიანად შეისწავლო, ამ "ცოდნის" გამრავლება მერე მხოლოდ ტექნიკური მხარეაო - გვაწავლიან პროლეტარიატის მამები.
როგორია ერთი "როგითი" ქართველის ერთი რიგითი დღე?..
"ჩვეულებრივი", რომელიც სხვა "რიგითების" სხვა რიგით დღეებს ჰგავს - მთელი დღე რაღაცას ფაციფუცობ, წვალობ, მუშაობ, ან სამუშაოს ეძებ... საღამოს დაღლილი, ძალიან დაღლილი მიუყვები მოასფალტებულ და პროჟექტორებით განათებულ გზას... დიდხანს, ძალიან დიდხანს დგახარ ავტობუსის გაჩერებაზე და რომელიღაც ავტობუსში, როგორღაც ახერხებ გათოშილი სხეულით აჭეჭყვას...
შენზე არანაკლებ დაღლლი და გაღიზიანებულ ადამიანებს ოფლის ოხშივარი ასდით. გეტმასნებიან, როგორც "კილკის" ქილაშიჩაწყობილი ლიფსიტები. მუჯლუგუნებს გირტყამენ, ცარიელ ბაგაზე მიბმული პირუტყვივით გწიხლავენ, მთვარიანში საშოვარზე გამოსული ძუ მგლებივით ისე გაბოროტებული გიმზერენ, თითქოს შენ იყო დამნაშავე, თითქოს შენი ბრალია ან შენი და ან, მათი უბედურება...
ავტობუსი კი, ვაკუმით გაჟღენთილი რკინის "ბუშტი", ისე მიქრის "სინათლის" ქალაქში, თითქოს ამორტიზებული და ყავლგასული არ იყოს, თითქოს ოთხმოციანი წლების ჰოლანდიაშია ისევ.
რაღაცით რკინის გალიაში გამომწყვდეულად გრძნობ თავს. განათებული ვიტრინებიდან ათასგვარი სანატრელი ნივთი და ნუგბარი შემოგყურებს. შენ მხოლოდ მგზავრობის საფასურის გადასახდელი და პურის საყიდელი ფული გაქვს და გეჩვენება, რომ შენსავით ცხოვრებაგამწარებულ ადამიანებთან ერთად ამ რგინის კონსტრუქციაში იმიტომ იჭყლიტები, რომ ამ ილუზიურ ქალაქში კი არ ცხოვრობ, "გავლით" ხარ მხოლოდ.
ჟოლოსფრად შეფერადებულ სახლს ჩაუყვები, ფორთოხლისფერად შეღებილ სახლს გასცდები, მუქლურჯად შეღებილ კორპუსს მიუახლოვდები და შინ ხარ უკვე...
ტელევიზორს ჩართავ და ჰოი, საკვირველებავ!
ვიდრე შენ მოთქვამდი და გოდებდი, ამასობაში ქვეყანა აშენებულა - გზები დაუგიათ, წყლის მილები გამოუცვლიათ, ქარხნები აუშენებიათ, ფაბრიკები ამუშავებულან, მუშახელი დასაქმებულა...
ფიქრობ, რომ ამ "ილუზიურ" სამყაროში შენი და შენისთანებისთვის ადგილი მხოლოდ ტელევიზორის სიახლოვეს, მაყურებლის რანგში მოიძებნება. დაღლილ გონსა და სხეულს საწოლში ათავსებ უკეთესი განთიადის იმედით და დილით, ამჯერად უკვე რიგით მესამე ილუზიურ "სამყაროში", მიტინგზე მიდიხარ...
იქ ზუსტად იმას ისმენ, რისი მოსმენაც გინდა! მაგრამ საღამს, ჩახლეჩილი ხმისა და ცარიელი დროშის ტარის გარდა, არაფერი გრჩება ხელში...
ასე გრძელდება დღეები, თვეები, წლები... ილუზიური სამყაროდან ილუზიურ სამყაროში დავაბიჯებთ აგერ უკვე მეექვსე წელია...
ხოდა, დაჰკარით დაფდაფებს, რადგან ასე ძლიერად მართლაც არავის "უმეფია" ჩვენზე!..
* * *
"დაჰკარით დაფდაფებს" - ამ ექვსი წლის განმავლობაში ხომ უხვად იყო "სახრჩობელები", ცხედრები, "ეშაფოტები" და სისხლი... იყო ტერორი, შანტაჟი, პანიკა და შიში... შიში - ყველგან და ყოველთვის... შიში - ყველას და ყველაფრის, მათშორის საკუთარი აჩრდილის მიმართაც კი... შიში იმისა, რომ ხვალ შეიძლება ელექტროენერგია შეგვიწყვიტონ, გაზი გადაგვიჭრან, პური გაგვიძვირონ, სამსახურიდან გაგვათავისუფლონ, სამშობლოს ღალატი დაგვწამონ, შვილები დაგვიხოცონ... ყველგან ხომ შიშია გამეფებული და ეჭვის გარეშე საკუთარ თავსაც კი ვეღარ ვუყურებთ სარკეში. ჰოდა, სხვა რაღა დაგვრჩენია, დამონებული მასისა და მონების ხვედრიც ეს ყოფილა - "დაფკარით დაფდაფებს"...
* * *
"დარია, თუ ავდარია მიშა მაგარია", მართლაც მაგარია...
"მაგარია" - ომის წაგებაში, ხალხის დარბევაში, ოპოზიციის დაშლაში, მოსყიდვასა და გადაბირებაში, ათჯერ გახსნილი ქარხნების ათასმეერთედ გახსნაში, გვიცერინის ცრემლებში, გლახაკთათვის ხელის ჩამორთმევაში, ბუჩქებში ძრომიალში, ქვეყნის "მტრებთან" ბრძოლაში, "ქურდების" "გაფარჩაკებაში", ლეჩაქის დახურვაში, მანდილის მოგლეჯაში, ინტელიგენციის "ცარეცხვაში", ახალგაზრდების "გაპატრიოტებაში"... მაგარია და მოდი და ნუ აღიარებ!!!
პ.ს. ასე, რომ მოკაშკაშე ვარსკვლევებო და ციურო მანანებო, "ვარდების რევოლუციიდან" ექვსი წლის თავზე, "გეყოთ გამბედაობა" და "აღიარეთ", რომ - აგერ უკვე მეექვსე წელია, რაც ზეცას თქვენ ანათებთ, დედამიწას კი - ქართული სახელმწიფოს "დემოკრატიული შუქურის" კაშკაში. ამერიკამ უკვე აღიარა, ევროპამაც...
"გიხაროდენ" ქართულო ოპოზიციავ, რადგან რომ არა მიშა, ვერსადროს გაიგებდით, ვერც ძალაუფლების ინტერესს და ვერც იმას, ქრთამი ჯოჯოხეთს რაოდენ ანათებს.
"რიგითმა" ქართველებო, დაჰკარით ტაში და ნაღარა!..
"დაჰკარით დაფთაფებს", რადგანაც ასე ძლიერად არავის "უმეფია" ჩვენზე!
ელგა ფოლადიშვილი