2018 წლის 19 ივლისს ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ საქმეზე − „სარიშვილი-ბოლქვაძე საქართველოს წინააღმდეგ“ − გადაწყვეტილება გამოიტანა და 2004 წელს მომჩივან გულნარა სარიშვილი-ბოლქვაძის შვილის გარდაცვალების ფაქტზე ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის ევროპული კონვენციის მე-2 მუხლის (სიცოცხლის უფლება) დარღვევა დაადგინა.
კერძოდ, ევროპულმა სასამართლომ ერთხმად დაადგინა, რომ სახელმწიფოს მიერ შესაბამისი მარეგულირებელი საკანონმდებლო ჩარჩოს ეფექტურად ფუნქციონირების ვერუზრუნველყოფისა და სამოქალაქო სამართალწარმოებაში კომპენსაციის საკითხთან დაკავშირებით არსებული ხარვეზების გამო დაირღვა კონვენციის მე-2 მუხლი.
ევროპულმა სასამართლომ აღნიშნა, რომ გარდაცვლილის ექიმებს არ გააჩნდათ სათანადო ლიცენზიები და რომ საავადმყოფო ახორციელებდა სხვადასხვა სამედიცინო საქმიანობას აუცილებელი ნებართვების გარეშე. ზემოთქმულიდან გამომდინარე, სახელმწიფოს მხრიდან არ იქნა დაცული პაციენტის უსაფრთხოება. შესაბამისად, არ მოხდა კონვენციით გათვალისწინებული პოზიტიური ვალდებულებების შესრულება − მარეგულირებელი ჩარჩოს ეფექტური ფუნქციონირება.
აღნიშნულ საქმეზე განხორციელებული გამოძიებისგან განსხვავებით, სტრასბურგის სასამართლომ მიიჩნია, რომ სამოქალაქო სამართალწარმოება არ იყო კონვენციის მოთხოვნების შესაბამისი, ვინაიდან შიდასამართლებრივი სისტემა არ იძლეოდა საშუალებას, სამედიცინო დაუდევრობით გამოწვეული სიკვდილის შემთხვევებში, გარდაცვლილი მსხვერპლის ახლო ნათესავებს მოეთხოვათ მორალური ზიანი.
აღნიშნულ საკითხზე სასამართლომ მიუთითა ეროვნულ დონეზე სამოქალაქო საქმის წარმოების განახლების შესაძლებლობის შესახებ.
2004 წელს მომჩივნის შვილი გ.ბ. ტრავმული დაზიანებების ინტენსიური მკურნალობის შემდეგ გარდაიცვალა საავადმყოფოში. ექსპერტთა ჯგუფმა დაადგინა, რომ მისი მკურნალობისას დაშვებული იყო საექიმო შეცდომა. საქმესთან დაკავშირებით ეროვნულ დონეზე მიმდინარეობდა როგორც სისხლის, ისე სამოქალაქო სამართალწარმოება.
